Η συνάντηση «Ενώνοντας δυνάμεις για μια άλλη Ευρώπη» που γίνεται στην Αθήνα σήμερα και αύριο, 16 και 17 Μαρτίου, εδώ, στο Ξενοδοχείο President, αποτελεί τη συνέχεια μιας σειράς πρωτοβουλιών που σκοπό έχουν να ενώσουν τις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης στη διαμόρφωση εναλλακτικών προοδευτικών προτάσεων για την πορεία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, με ορίζοντα τις Ευρωεκλογές του 2019.
Μέχρι πρόσφατα η Ελλάδα είχε το προνόμιο να κατέχει τρείς διεθνείς πρωτοτυπίες:
ΟΙ 3 ΘΛΙΒΕΡΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
Μέχρι πρόσφατα η Θεσσαλονίκη είχε τρείς θλιβερές πρωτιές: 1,5 δις εγκεκριμένο, παγωμένο στις τράπεζες, αρχαιολογικό πλούτο, στον οποίο δεν επένδυσε σοβαρά, ενώ ήταν μια μεγαλούπολη με πληθυσμό περισσότερο από 1 εκατομμύριο κατοίκους κι ένα μεγάλο έργο υποδομής που θα έλυνε οριστικά το σοβαρό συγκοινωνιακό πρόβλημα της πόλης, το οποίο σαν το γεφύρι της Άρτας «σέρνονταν» επί δεκαετίες.
ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2016, ως νέα διοίκηση της Αττικό Μετρό ΑΕ βρήκαμε ένα έργο στη Θεσσαλονίκη σταματημένο. Για να ξαναθέσουμε το έργο σε τροχιά υλοποίησης έπρεπε να διευθετηθούν μια σειρά από επείγοντα προβλήματα. Καταρχήν, τακτοποιήθηκε συμβατικά το έργο, καθώς αντικαταστάθηκε στην ανάδοχο κοινοπραξία η κατασκευάστρια εταιρεία που είχε εκπέσει, με μια νέα και εύρωστη οικονομικά, ικανή να το συνεχίσει και να το αποπερατώσει. Ακόμη διευθετήθηκαν σε σύντομο χρόνο οι δικαστικές διαφορές, με τις απαιτήσεις των εργολάβων να επιδικάζονται κατά τρόπο ωφέλιμο για το δημόσιο συμφέρον.
Μέχρι πρόσφατα η Θεσσαλονίκη είχε μια θλιβερή πρωτιά: Ήταν μια μεγαλούπολη με πληθυσμό περισσότερο από 1 εκατομμύριο κατοίκους κι ένα έργο μετρό που είχε γίνει το ανέκδοτο της πόλης. Και όχι άδικα. Πρώτα γιατί το έργο ανακοινώθηκε ότι θα ξεκινούσε τη δεκαετία του 1980 όχι ως δημόσιο έργο, όπως συμβαίνει με όλα τα έργα των αστικών μητροπολιτικών σιδηροδρόμων του κόσμου, αλλά κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, ως έργο που θα χρηματοδοτούνταν από? το δημοτικό ραδιόφωνο της πόλης.