-Πως εξελίσσεται η κατασκευή του μετρό Θεσσαλονίκης;
Το μετρό της Θεσσαλονίκης είναι ένα πολύπαθο και ταλαιπωρημένο έργο. Από τα χρόνια της περίφημης πια «τρύπας του Κούβελα», μέχρι την πρόσφατη περιπέτειά του ως τεχνικού έργου που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2006 και σταμάτησε το 2014 για να εγκαταλειφθεί για περισσότερο από δύο χρόνια, το μετρό έγινε συνώνυμο με το πιο σύντομο ανέκδοτο της Θεσσαλονίκης.
Ο προάγγελος τα πολιτικής σύγκλισης το 2012 μεταξύ των πάλαι ποτέ μονομάχων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ήταν η συμφωνία των δύο αυτών κομμάτων στον τότε νόμο για την Ανώτατη Εκπαίδευση, τον γνωστό και ως νόμο Διαμαντοπούλου. Η συνεργασία των δύο με αφορμή την ψήφισή του στη Βουλή και ενώ ακόμη στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, ήταν ο αρραβώνας για τον γάμο που θα ακολουθούσε το καλοκαίρι του 2012 με τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Η σφοδρή σύγκρουση το 2011 – 2014 με αφορμή το νόμο Διαμαντοπούλου μεταξύ πανεπιστημίων και κυβέρνησης, ήταν μια σύγκρουση σε πολιτική βάση και με ιδεολογικά χαρακτηριστικά.
Όπως ήταν φυσικό, η απόπειρα νεο-φιλελευθεροποίησης του ευαίσθητου χώρου της ανώτατης εκπαίδευσης προσέκρουσε στη σθεναρή αντίδραση των πανεπιστημίων. Οι διορισμένες διοικήσεις, οι αυταρχικές δομές και η λειτουργία με νόμους αγοράς, μπορεί να εξασφαλίζουν αποδοτικότερη παραγωγή στη βιομηχανία, δεν συνάδουν όμως με την πνευματική φύση της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και της έρευνας.
Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα το Μετρό Θεσσαλονίκης; Τι έχει ολοκληρωθεί και τι μένει μετέωρο;
Από το Μάϊο το 1936 και τη μάνα που θρηνούσε πάνω στο σκοτωμένο της γιο, θύμα της αγριότητας των αστυνομικών στη διαδήλωση των καπνεργατών και από τον Μάϊο του 1963 και τη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος, μέχρι το Νοέμβριο του 2006 και τον άγριο ξυλοδαρμό, χωρίς λόγο, ενός Κύπριου φοιτητή από μια… ζαρντινιέρα, πέρασαν πολλά χρόνια χωρίς μεγάλες αλλαγές.