Άρθρα

Ολοι σήμερα συμφωνούν ότι η ανάπτυξη είναι η μόνη προϋπόθεση για να βγει η Ελλάδα οριστικά από το τούνελ της ομηρίας και τα δεσμά των μνημονίων. Δεν αντιλαμβάνονται όλοι, όμως, την ανάπτυξη με τον ίδιο τρόπο.

Οι οπαδοί του νεοφιλελεύθερου μοντέλου για την οικονομία αντιλαμβάνονται ως ανάπτυξη οποιαδήποτε επικερδή οικονομική δραστηριότητα.

Απόλυτος κριτής της ανάπτυξης, στο νεοφιλελεύθερο λεξιλόγιο, αναγορεύεται το κέρδος, το μέγεθος του οποίου καθορίζει και την έκταση της επιτυχίας κάθε αναπτυξιακού εγχειρήματος.

Αν υπάρχει κάτι που να ενώνει σήμερα όλους τους Έλληνες, ανεξαρτήτως αντιλήψεων, πολιτικής τοποθέτησης ή κοινωνικού προσανατολισμού, αυτό αναμφίβολα είναι ο στόχος της ανάπτυξης της οικονομίας. Όλοι ομνύουν στην ανάπτυξη και όλοι συμφωνούν ότι η επίτευξή της είναι η προϋπόθεση για να βγει η Ελλάδα οριστικά από το τούνελ της ομηρίας και τα δεσμά των μνημονίων που βύθισαν τη χώρα στη λιτότητα, την ύφεση και τη φτώχεια.

Η τραγωδία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών κομμάτων σήμερα, δεξιών και κεντροαριστερών, είναι το μεγάλο στρατηγικό τους αδιέξοδο.

Οι νεοφιλελεύθεροι βρίσκονται στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση να προσπαθούν διαρκώς να αποκρύψουν τις ευθύνες των πολιτικών τους επιλογών τόσο για τη διεθνή οικονομική κρίση όσο και για την κρίση χρέους από την οποία υποφέρει η χώρα μας, όπως και οι υπόλοιποι αδύναμοι κρίκοι της παγκόσμιας οικονομικής αλυσίδας.

Από τη δεκαετία του ‘80 και την περίφημη «τρύπα του Κούβελα» μέχρι και σήμερα, παρά τα αλλεπάλληλα πακέτα των Ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων, τα κορυφαία στελέχη που έδωσε η πόλη σε όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και τις μεγαλεπήβολες υποσχέσεις τους για υποδομές που θα έλυναν το συγκοινωνιακό, το αναπτυξιακό και το περιβαλλοντικό πρόβλημα που ταλαιπωρούν την πόλη, η Θεσσαλονίκη του ενός και πλέον εκατομμυρίου κατοίκων εξακολουθεί να ζει στον κόσμο των ματαιώσεων και των διαψεύσεων.

Τουλάχιστον αμηχανία φανερώνει η πλήρης αντιφάσεων πολιτική με την οποία το νεοφιλελεύθερο τόξο του πολιτικού μας συστήματος αντιμετωπίζει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.