Η διάκριση Δεξιά – Αριστερά, αν και γεωγραφικός προσδιορισμός, ανέκαθεν είχε σαφή πολιτική αναφορά, καθώς παραπέμπει στη διαχωριστική γραμμή μεταξύ συντήρησης και προόδου. Η Δεξιά εξέφρασε διαχρονικά την προσπάθεια της εκάστοτε άρχουσας οικονομικής και κοινωνικής τάξης να διατηρήσει την ισορροπία των δυνάμεων (status quo), με σκοπό να συνεχίσει η ίδια ομάδα να ελέγχει, να εξουσιάζει και να πλουτίζει.

Α, ρε Γιάννη!
Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για τον Παντή. Όχι γιατί δεν έχω τι να πω. Αλλά γιατί ειδικά για εκείνον, θα ήθελα να αποφύγω τα συνήθη και τα τετριμμένα που λέγονται σε παρόμοιες περιπτώσεις…
Δέσαμε τις ζωές μας εδώ και πολλά χρόνια με έναν μοιραίο και ακατάλυτο, όπως απέδειξε η ιστορία, τρόπο. Πιστέψαμε με πάθος στο ίδιο όνειρο και αγωνιστήκαμε με όλες τις δυνάμεις μας για να το επιτύχουμε. Παλέψαμε, πεισμώσαμε, επιμείναμε, δουλέψαμε ατέλειωτες ώρες μαζί στον 7ο όροφο, ξενυχτήσαμε, χαρήκαμε και λυπηθήκαμε, δοκιμαστήκαμε σκληρά.

Τα τελευταία δύο χρόνια η Ελλάδα μαθαίνει να ζει με κανόνες.

Ό,τι συμβαίνει σήμερα με την επένδυση στο Ελληνικό και το τεχνητό δίλημμα: «ή επένδυση ή αρχαία», όπως και ό,τι συνέβη με το μετρό της Θεσσαλονίκης και το αντίστοιχο δίλημμα «ή αρχαία ή μετρό», αλλά και ό,τι συνέβη και εν πολλοίς εξακολουθεί να συμβαίνει με την επένδυση στις Σκουριές και το δίλημμα «ή χρυσός ή περιβάλλον», όπως άλλωστε και ό,τι συνέβη με την κρατικοποίηση του αμαρτωλού ΟΑΣΘ, δεν είναι παρά μια δύσκολη άσκηση προκειμένου η Ελλάδα να γίνει μια «κανονική» χώρα και να μάθει να ζει με κανόνες.

Το ανέκδοτο τέλος. όπως φαίνεται οι Θεσσαλονικείς θα έχουν το δικό τους ΜΕΤΡΟ το 2020. Ήδη οι επισκέπτες της 82ης ΔΕΘ είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά το πρώτο βαγόνι του ΜΕΤΡΟ. Θα θέλατε να μας πείτε τα τεχνικά του χαρακτηριστικά και πότε ξεκινά δοκιμαστικά η διαδρομή;