Η σφοδρή σύγκρουση το 2011 – 2014 με αφορμή το νόμο Διαμαντοπούλου μεταξύ πανεπιστημίων και κυβέρνησης, ήταν μια σύγκρουση σε πολιτική βάση και με ιδεολογικά χαρακτηριστικά.
Όπως ήταν φυσικό, η απόπειρα νεο-φιλελευθεροποίησης του ευαίσθητου χώρου της ανώτατης εκπαίδευσης προσέκρουσε στη σθεναρή αντίδραση των πανεπιστημίων. Οι διορισμένες διοικήσεις, οι αυταρχικές δομές και η λειτουργία με νόμους αγοράς, μπορεί να εξασφαλίζουν αποδοτικότερη παραγωγή στη βιομηχανία, δεν συνάδουν όμως με την πνευματική φύση της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και της έρευνας.

Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα το Μετρό Θεσσαλονίκης; Τι έχει ολοκληρωθεί και τι μένει μετέωρο;

Από το Μάϊο το 1936 και τη μάνα που θρηνούσε πάνω στο σκοτωμένο της γιο, θύμα της αγριότητας των αστυνομικών στη διαδήλωση των καπνεργατών και από τον Μάϊο του 1963 και τη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος, μέχρι το Νοέμβριο του 2006 και τον άγριο ξυλοδαρμό, χωρίς λόγο, ενός Κύπριου φοιτητή από μια… ζαρντινιέρα, πέρασαν πολλά χρόνια χωρίς μεγάλες αλλαγές.

Σε ποια φάση βρίσκεται το έργο κατασκευής του μετρό Θεσσαλονίκης; Πότε εκτιμάτε ότι θα μπορούν να χρησιμοποιούν οι Θεσσαλονικείς το Μετρό;

Είναι σαφές ότι η πολιτική σύγκρουση έχει πλέον μετατοπιστεί στο πεδίο που ορίζουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επέβαλε η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας. Με την πολιτική αντιπαράθεση να επικεντρώνεται στον άξονα Δημόσιου – Ιδιωτικού και στο ρόλο που θα διαδραματίσουν στην αναπτυξιακή προσπάθεια.