Το άρθρο Κεντρική Εκδήλωση Υποψηφιότητας 15/5/2023 εμφανίστηκε πρώτα στο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ | ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ | ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΘ.

Το άρθρο Με τον Ε. Τσακαλώτο στην πλατεία Ευόσμου εμφανίστηκε πρώτα στο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ | ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ | ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΘ.

«Και είναι βέβαιο, ότι την επόμενη των εκλογών, μετά το εκλογικό αποτέλεσμα και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, οι προγραμματικές συγκλίσεις θα διαμορφωθούν σε άλλη βάση» προσθέτει ο κ. Μυλόπουλος.

Αναφερόμενος στις κυβερνήσεις συνεργασίας, ο κ. Μυλόπουλος, σημειώνει ότι τέτοιες υπάρχουν σε «23 από τις 27 χώρες της Ευρώπης», ενώ ασκεί σκληρή κριτική στη σημερινή κυβέρνηση για θεσμικά και οικονομικά ζητήματα, σε διάφορους τομείς, στην παιδεία, στην υγεία και στο περιβάλλον.

«Όλα για τα κέρδη των ιδιωτών και πουθενά η έννοια του δημόσιου συμφέροντος» τονίζει ο κ. Μυλόπουλος, επικρίνοντας μεταξύ άλλων και χειρισμούς της σημερινής κυβέρνησης στο έργο του μετρό Θεσσαλονίκης και συνεχίζει: «Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε την επομένη των εκλογών». 

Ακολουθεί η συνέντευξη του υποψήφιου βουλευτή στην Α’ Θεσσαλονίκης με τον ΣΥΡΙΖΑ/ΠΣ, καθηγητή, πρώην πρύτανη του  ΑΠΘ και πρώην προέδρου της Αττικό Μετρό ΑΕ, Γιάννη Α. Μυλόπουλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον δημοσιογράφο Φάνη Γρηγοριάδη:

ΕΡ: Με τα ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις σήμερα στα κόμματα πόσο εφικτό είναι το σενάριο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ άλλων κομμάτων από την πρώτη Κυριακή και με ποιες δυνάμεις; Τι βλέπετε ότι θα γίνει αν πάμε σε δεύτερες κάλπες; Πόσο πιθανό είναι το ενδεχόμενο και τρίτης αναμέτρησης;

ΑΠ: Είναι λάθος να θεωρούμε τις δημοσκοπήσεις σαν τελεσίδικο εκλογικό αποτέλεσμα. Όσο μάλιστα οι δημοσκοπικές εταιρείες αρνούνται να δημοσιεύσουν τα πρωτογενή και αστάθμητα δεδομένα τους, τα οποία επηρεάζουν καθοριστικά το αποτέλεσμα, τόσο δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν αξιόπιστα εργαλεία πολιτικής. 

Άλλωστε τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, που παρουσιάζουν αύξηση της επιρροής του κυβερνώντος κόμματος λίγες βδομάδες πριν τις εκλογές, δεν δικαιολογούνται από τη γενικευμένη δυσαρέσκεια των πολιτών για την κυβέρνηση. Μια δυσαρέσκεια που οφείλεται στην ακρίβεια και τη φτώχεια που πλήττουν την ελληνική κοινωνία σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, στους χαμηλούς μισθούς, που έχασαν από τον πληθωρισμό το 7,5% σε πραγματικές αξίες, καθώς στη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη των ελλήνων σε σχέση με τους ευρωπαίους, όπως μαρτυρούν τα διεθνή στοιχεία. Κι ακόμη η δυσαρέσκεια οφείλεται στο παρακράτος της ΕΥΠ και στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, που πλήττει την καρδιά του κράτους δικαίου, όπως και στο πρόσφατο πόρισμα των ειδικών για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, το οποίο επιβεβαιώνει ότι από το καλοκαίρι του 2019 και μετά τα τρένα κυκλοφορούν στα τυφλά, χωρίς σύστημα τηλεδιοίκησης.

Εν μέσω μεγάλης δυσαρέσκειας για την κυβερνητική πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα στις εκλογές και θα ζητήσει προγραμματική συμφωνία με όμορα κόμματα του προοδευτικού τόξου, στη βάση ενός συγκεκριμένου κυβερνητικού πλαισίου αρχών και δράσεων που θα έχει στον πυρήνα του ένα κράτος δικαίου, μια γενναία παραγωγική ανασυγκρότηση με στόχο τη Δίκαιη Ανάπτυξη για όλους, καθώς και ενίσχυση των δημόσιων δομών στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Ενέργεια και στις Μεταφορές. Και είναι βέβαιο ότι την επομένη των εκλογών, με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, οι προγραμματικές συγκλίσεις θα διαμορφωθούν σε άλλη βάση σε σχέση με την προεκλογική περίοδο.

Αν τα μικρότερα κόμματα της κεντροαριστεράς δεν συμφωνήσουν και οδηγηθούμε σε εκλογές με ενισχυμένη αναλογική, θα υπάρξει πόλωση και ενίσχυση των δυο μεγάλων κομμάτων που θα τα συρρικνώσει εκλογικά. Θα είναι άλλωστε πρωτοφανές μικρά κόμματα να μην εμπιστεύονται την απλή αναλογική και να επιδιώκουν τη ενισχυμένη, από την οποία ασφαλώς και θα βγουν ζημιωμένα εκλογικά.

Υπάρχει όμως μια παραπληροφόρηση που εξυπηρετεί μόνο μικροπολιτικές σκοπιμότητες όσον αφορά στην απλή αναλογική και στις κυβερνήσεις συνεργασίας. Στην Ευρώπη 23 από τα 27 κράτη έχουν κυβερνήσεις συνεργασίας που είναι σταθερές και προχωρούν με πολύ συγκεκριμένο σχέδιο και πρόγραμμα. Ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται εκτός σύγχρονου ευρωπαϊκού πνεύματος που συγχέει σκοπίμως τις κυβερνήσεις συνεργασίας με την κυβερνητική αστάθεια. 

Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις στην Ευρώπη ανήκουν στο παρελθόν και η απλή αναλογική αναδεικνύεται σαν το πιο δίκαιο και δημοκρατικό εκλογικό σύστημα.

‘Όσο για τον κ. Μητσοτάκη, η τακτική της απαξίωσης του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής και η παραπομπή συνεχώς σε νέες εκλογές μέχρι εκείνος να αναδειχθεί αυτοδύναμος δείχνει ένα έλλειμμα σεβασμού των θεσμών, ένα έλλειμμα δημοκρατίας, απομάκρυνση από τα ευρωπαϊκά κεκτημένα και έναν πολιτικό εγωισμό που οι πολίτες δεν θα του συγχωρέσουν.

ΕΡ: Ποια πιστεύετε είναι τα πιο κρίσιμα διακυβεύματα στην πολιτική ατζέντα που θα κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών; Η οικονομία, η ακρίβεια, τα εθνικά θέματα, το μεταναστευτικό, άλλοι λόγοι;

ΑΠ: Το πιο κρίσιμο διακύβευμα των εκλογών είναι αν η χώρα και οι πολίτες θα συνεχίσουμε να είμαστε όμηροι μιας γενικευμένης απουσίας δικαιοσύνης σε όλα τα επίπεδα. 

Στο επίπεδο της Δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, αν θα συνεχίσουμε να έχουμε έναν πρωθυπουργό που καταλύει τους κανόνες της δημοκρατίας, παρακολουθώντας καταχρηστικά τους πάντες μέσω της ΕΥΠ, την οποία χρησιμοποιεί σαν παρακρατικό μηχανισμό.

Στο επίπεδο του κράτους αν θα συνεχίσουμε να έχουμε μια δημόσια διοίκηση διαλυμένη που δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια ούτε στις δημόσιες μεταφορές.

Στο επίπεδο της ελευθεροτυπίας και του πλουραλισμού, αν θα συνεχίσουμε να έχουμε μια κυβέρνηση που μας οδήγησε στην κατρακύλα στις διεθνείς κατατάξεις κατά 50 σχεδόν θέσεις σε σχέση με το παρελθόν, χειραγωγώντας και εξαγοράζοντας τα ΜΜΕ, τα οποία επιδίδονται όχι σε αντικειμενική ενημέρωση, αλλά σε συστηματική προπαγάνδα υπέρ των χρηματοδοτών τους.

Στο επίπεδο της οικονομίας, αν θα συνεχίσουμε να είμαστε η πιο φτωχή και συγχρόνως και η πιο ακριβή χώρα της Ευρώπης, με μια κυβέρνηση που υπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα μιας επιχειρηματικής ελίτ και δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη μεσαία και χαμηλή οικονομικά τάξη, ούτε και για το δημόσιο συμφέρον.

Στο επίπεδο του κοινωνικού κράτους, αν θα συνεχίσουμε να ιδιωτικοποιούμε την Υγεία, την Παιδεία, το Περιβάλλον και τα δημόσια αγαθά όπως το νερό και αν θα συνεχίσουμε τις υπέρ των εργοδοτών μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό.

Στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής αν θα συνεχίσουμε να χάνουμε ευκαιρίες και έδαφος για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, παραμένοντας δορυφόροι ξένων συμφερόντων και ακολουθώντας ξεπερασμένες αντιλήψεις που θέλουν την Ελλάδα «προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης»

Ή αν θα ασκήσουμε μια αυτοδύναμη, πολυσχιδή και πολυδιάστατη διπλωματία στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής που να καθοδηγείται από τα εθνικά μας συμφέροντα και να μας αναγορεύει σε υπολογίσιμο στρατηγικό παίκτη στην περιοχή.

Το κεντρικό διακύβευμα των εκλογών είναι αν η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι μια από τις ακριβότερες, φτωχότερες και με χαμηλότερους μισθούς χώρες στην Ευρώπη, με τους περισσότερους θανάτους από την πανδημία ανά πληθυσμό και από την άλλη, με τα μεγαλύτερα υπερκέρδη για μια μικρή ολιγαρχία του πλούτου.

ΕΡ: Έχετε διοικητική εμπειρία. Ποια πιστεύετε ότι είναι τα κύρια προβλήματα στην άσκηση πολιτικής και ποια πιστεύετε ότι θα συναντήσετε μπροστά σας ως εμπόδια αν εκλεγείτε βουλευτής;

ΑΠ: Το κύριο ζητούμενο σήμερα είναι να βρεθούν τρόποι να ξεπεραστούν τα εμπόδια για να επιτευχθεί ο στόχος της ανάταξης του κράτους και της επαναφοράς του δημόσιου συμφέροντος στο επίκεντρο της άσκησης κάθε πολιτικής. Η ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα, η αναστήλωση των δημόσιων δομών και η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους που κατέρρευσαν επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, αποτελούν τα κλειδιά για την εφαρμογή μιας δίκαιης πολιτικής. 

Όλα τα προβλήματα της χώρας σήμερα, από την ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς, μέχρι τα προβλήματα των τομέων της Υγείας, της Παιδείας, της Ενέργειας και των Μεταφορών οφείλονται σε αυτή τη στρέβλωση που προκάλεσε η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων δομών και των αγαθών. 

Δείτε στο Μετρό της Θεσσαλονίκης: Κατήργησαν χωρίς τεχνική τεκμηρίωση τον προηγούμενο σχεδιασμό του έργου, σύμφωνα με τον οποίο το Μετρό θα παραδίνονταν, χωρίς το σταθμό Βενιζέλου, στο τέλος του 2020, με τα αρχαία στη θέση τους. Με αποτέλεσμα αυτής της ολέθριας πρωτοβουλίας η Θεσσαλονίκη σήμερα να μην έχει ακόμη Μετρό, τα αρχαία να έχουν καταστραφεί και ο εργολάβος να εισπράττει 1,5 εκατομμύριο ευρώ το μήνα σαν αποζημιώσεις, εξ αιτίας της καθυστέρησης που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης επέβαλε.

Όλα για τα κέρδη των ιδιωτών και πουθενά η έννοια του δημόσιου συμφέροντος. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε την επομένη των εκλογών. 

ΕΡ: Με ποια επιχειρήματα απαντάτε στον άποψη που ακούγεται συχνά ότι «όλοι είναι ίδιοι» για το πολιτικό μας σύστημα; Υπάρχει πράγματι «ηθικό» πλεονέκτημα ενός πολιτικού χώρου, έναντι άλλων, μιας που έκνομα περιστατικά ή αποκλίνουσες συμπεριφορές εμφανίζονται σε πρόσωπα από όλο το πολιτικό φάσμα;

ΑΠ: Πολύ βολικό το επιχείρημα της ΝΔ «όλοι είναι ίδιοι» για να είναι αληθινό. Όσο δεν είχε αποδειχτεί η ιδιοτέλεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη υπέρ των μεγάλων συμφερόντων, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι αυτοί είναι οι «άριστοι» και το «επιτελικό κράτος» διαφέρει από όλες τις προηγούμενες κυβερνητικές προσπάθειες. 

Τώρα που απέτυχαν σε ό,τι κι αν έκαναν, εκτός από την προπαγάνδα και την ενίσχυση οικονομικών συμφερόντων, στα οποία πέτυχαν απολύτως, προσπαθούν να ρίξουν τα προβλήματα που οι ίδιοι προκάλεσαν στις πλάτες άλλων.

Λένε, για παράδειγμα, στο δυστύχημα στα Τέμπη, ότι φταίνε εξ ίσου όλες οι κυβερνήσεις. Και η παρούσα και οι προηγούμενες. Προσπαθώντας έτσι να αποσείσουν και να συμψηφίσουν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες.

Έρχεται όμως το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων που οι ίδιοι διόρισαν και τους διαψεύδει. Καθώς αποδεικνύει ότι από το καλοκαίρι του 2019 και μετά τα τρένα λειτουργούν στα τυφλά, χωρίς σύστημα τηλεδιοίκησης.

Δεν είναι λοιπόν όλοι ίδιοι, ούτε είναι ίδιες οι ευθύνες όλων για το τραγικό δυστύχημα. Κάποιοι ευθύνονται γιατί μετά το καλοκαίρι του 2019 τα τρένα έμειναν χωρίς τηλεδιοίκηση και αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν.

Εμείς δεν υποστηρίζουμε ότι οι αριστεροί είναι καλύτεροι από τους δεξιούς. Υποστηρίζουμε όμως ότι η ιδεολογία της Αριστεράς, η πολιτική δηλαδή που αναγορεύει το δημόσιο συμφέρον πάνω από κάθε επιμέρους ιδιωτικό, η πολιτική που υποστηρίζει το κοινωνικό κράτος έναντι της δυνατότητας να θεραπεύονται από τις ασθένειες και να εκπαιδεύονται καλύτερα κατά προτεραιότητα οι πλούσιοι, είναι μια πολιτική που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, επειδή αναγορεύει την κοινωνική αλληλεγγύη και την κοινωνική δικαιοσύνη σε κυρίαρχα πολιτικά επίδικα.

Σε αντίθεση με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, που οδηγεί σε μια ταξική κοινωνία – ζούγκλα, όπου ισχύει το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Το άρθρο Γιάννης Μυλόπουλος: Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα στις εκλογές και θα ζητήσει προγραμματική συμφωνία με όμορα κόμματα του προοδευτικού τόξου εμφανίστηκε πρώτα στο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ | ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ | ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΘ.

Στο επίπεδο της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου ειδικότερα, το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσουμε και την επόμενη τετραετία να έχουμε έναν πρωθυπουργό που παραβιάζει τους κανόνες της δημοκρατίας, παρακολουθώντας καταχρηστικά το μισό πολιτικό σύστημα και επιπλέον και δικαστικούς και ανώτατους στρατιωτικούς και δημοσιογράφους και πολίτες με το παράνομο και κακόβουλο λογισμικό Predator μέσω της ΕΥΠ. Την οποία χρησιμοποιεί όχι για λόγους ασφάλειας της χώρας, αλλά σαν προσωπικό παρακρατικό μηχανισμό.

Στο επίπεδο του Κράτους το ερώτημα είναι αν θέλουμε να συνεχίσουμε να έχουμε μια δημόσια διοίκηση διαλυμένη, χωρίς κατάλληλο και εκπαιδευμένο προσωπικό και χωρίς σύγχρονο εξοπλισμό, που δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια ούτε στα τρένα και τις δημόσιες μεταφορές.

Στο επίπεδο της ελευθεροτυπίας και του πλουραλισμού, το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσουμε να έχουμε μια κυβέρνηση που μας οδήγησε στην κατρακύλα στις διεθνείς κατατάξεις κατά 50 σχεδόν θέσεις σε σχέση με το παρελθόν, χειραγωγώντας και εξαγοράζοντας τα ΜΜΕ, τα οποία επιδίδονται όχι σε αντικειμενική ενημέρωση, αλλά σε συστηματική προπαγάνδα υπέρ των χρηματοδοτών τους.

Στο επίπεδο της Οικονομίας, το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα συνεχίσουμε να είμαστε η πιο φτωχή και συγχρόνως και η πιο ακριβή χώρα της Ευρώπης, όπως ενημερώνει η Eurostat, με μια κυβέρνηση που υπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα μιας επιχειρηματικής ελίτ και δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη μεσαία και χαμηλή οικονομικά τάξη, ούτε και για το δημόσιο συμφέρον.

Κι ακόμη, στο επίπεδο της Οικονομίας το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσουμε να ζούμε με φιλοδωρήματα και με κουπόνια σε μια χώρα που τον πλούτο της τον εκμεταλλεύεται μια ελίτ λίγων και μεγάλων, κυρίως ξένων, επιχειρήσεων.

Στο επίπεδο του Κοινωνικού Κράτους το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσουμε να ιδιωτικοποιούμε την Υγεία, την Παιδεία, το Περιβάλλον και τα δημόσια αγαθά όπως το νερό, τις Μεταφορές και την Ενέργεια και αν θα συνεχίσουμε τις υπέρ των εργοδοτών και τις σε βάρος των εργαζομένων μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό.

Στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσουμε να χάνουμε ευκαιρίες και έδαφος για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, παραμένοντας δορυφόροι ξένων συμφερόντων και ακολουθώντας ξεπερασμένες αντιλήψεις που θέλουν την Ελλάδα «προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης».

Ή αν, επιτέλους , θα ασκήσουμε μια αυτοδύναμη, πολυσχιδή και πολυδιάστατη διπλωματία στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής που να καθοδηγείται από τα εθνικά μας συμφέροντα και να μας αναγορεύει σε υπολογίσιμο στρατηγικό παίκτη στην περιοχή.

Το κεντρικό ερώτημα των εκλογών είναι αν η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι μια από τις ακριβότερες, φτωχότερες και με χαμηλότερους μισθούς χώρες στην Ευρώπη, με τους περισσότερους θανάτους από την πανδημία ανά πληθυσμό και από την άλλη, με τα μεγαλύτερα αφορολόγητα υπερκέρδη για μια μικρή ολιγαρχία του πλούτου.

Τελικά το ερώτημα είναι, πόσο θα ανεχόμαστε μια κυβέρνηση που με σύνθημα «πάμε κι όπου βγει» μας πάει εκεί όπου εξυπηρετούνται τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας του πλούτου και όχι τα συμφέροντα των πολλών που αγωνίζονται για να βγάλουν το μήνα σε μια χώρα ακρίβειας και χαμηλών αμοιβών.

Γιατί αν η χώρα, όπως και το μοιραίο τραίνο, ακολουθεί το σύνθημα «πάμε κι όπου βγει», τελικά θα πάμε αλλά δεν θα βγει. Γιατί στο τέλος δεν θα την αποφύγουμε τη μοιραία μετωπική σύγκρουση… 

Το άρθρο Πάμε κι όπου βγει; εμφανίστηκε πρώτα στο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ | ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ | ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΘ.

Που για αντικειμενικούς, λόγω κυβερνητικού παρελθόντος, αλλά και για υποκειμενικούς λόγους, λόγω προσωπικής αδυναμίας ανταπόκρισης σε πραγματικές συνθήκες συζήτησης και διαλόγου, ήταν γνωστό σε όσους επέβαλαν τους κανόνες ότι ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος.

Όπως εξελίχθηκε πάντως, αυτός ο στόχος της προστασίας του κ. Μητσοτάκη δεν επιτεύχθηκε. Καθώς αποδείχθηκε, παρά τους αυστηρούς κανόνες που σκοπό είχαν να τον προστατεύσουν, το αληθινό του πρόσωπο.

Έτσι άθελά του έβγαλε την είδηση που έγινε viral μετά το debate.

Πιεζόμενος από ερώτηση της Ράνιας Τζίμα για τις υποκλοπές, αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι πρόκειται περί σκανδάλου.

Για να γεννηθούν, βεβαίως, σε όλους όσους παρακολουθούσαν, τέσσερα εύλογα ερωτήματα. Τα οποία, δυστυχώς, οι αυστηροί κανόνες προστασίας του πρωθυπουργού δεν επέτρεψαν στους δημοσιογράφους να τα κάνουν γνωστά μέσω των κατάλληλων ερωτήσεων.

Να τι θα ήθελαν οι τηλεθεατές του debate να ακούσουν να ερωτάται ο πρωθυπουργός, με δεδομένη την αναγνώριση από τον ίδιο της υπόθεσης των παρακολουθήσεων ως σκανδάλου διαφθοράς.

• Ερώτημα 1ο: Γιατί δεν υπήρξε μέχρι τώρα επέμβαση της Δικαιοσύνης με σκοπό τη διαλεύκανση του σκανδάλου;
• Ερώτημα 2ο: Γιατί ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ως υπεύθυνος για την ΕΥΠ και ως κεντρικό πρόσωπο του σκανδάλου των παρακολουθήσεων, δεν σκέφτηκε ποτέ να παραιτηθεί, όπως δήλωσε;
• Ερώτημα 3ο: Γιατί οι πρωταγωνιστές του σκανδάλου των παρακολουθήσεων που παραιτήθηκαν, οι Δημητριάδης και Κοντολέων, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη ενώ δεν ήταν πολιτικά πρόσωπα, δεν έχουν ακόμη διωχθεί ποινικά;
• Ερώτημα 4ο: Γιατί, αφού ο Ανδρουλάκης δεν είναι εθνικά επικίνδυνος, όπως ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε, η κυβέρνηση επικαλέστηκε το απόρρητο στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής, αλλά και στην Επιτροπή Pega του Ευρωκοινοβουλίου, συγκαλύπτοντας την αλήθεια για τις παρακολουθήσεις;

Η υποκριτική διάψευση την επόμενη μέρα, από πλευράς κυβερνητικού εκπροσώπου, αυτού που ξεκάθαρα δήλωσε ο πρωθυπουργός ενώπιον εκατομμυρίων τηλεθεατών που τον είδαν και τον άκουσαν να παραδέχεται ότι υπήρξε σκάνδαλο, ήταν η επιβεβαίωση της ήττας του κ. Μητσοτάκη στο debate.

Διότι όταν μετά από τόση επικοινωνιακή προστασία ο πρωθυπουργός πιεζόμενος αποκάλυψε, τελικά, αυτό που έπρεπε να κρατήσει μυστικό, την αλήθεια δηλαδή που κυβέρνηση και ΜΜΕ, σε αγαστή συνεργασία, έκρυβαν τόσον καιρό, αυτό αν δεν είναι δείκτης της εικονικής πραγματικότητας με την οποία μας τον εμφανίζουν σαν δήθεν ικανό και άξιο, τότε τι είναι;

Κι ακόμη, όταν ο εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης αναγκάζεται να διαψεύσει τον ίδιο τον πρωθυπουργό, λέγοντας ότι άλλο ήθελε να πει και άλλο είπε, τότε τι άλλη απόδειξη χρειαζόμαστε τόσο για τις ευθύνες, όσο όμως και για τις πραγματικές ικανότητες αυτού που επί τέσσερα χρόνια μας τον λιβανίζουν σαν Μωυσή και σαν προφήτη;

Όπως λέγαμε παλιά, «Όπερ Έδει Δείξαι».

Αποδείχθηκε δηλαδή μπροστά στα μάτια όλων αυτό που έπρεπε να αποδειχθεί και η κυβέρνηση το έκρυβε σαν επτασφράγιστο μυστικό.

Ότι η υπόθεση των παρακολουθήσεων είναι μέγα σκάνδαλο διαφθοράς και ότι ο πρωθυπουργός, που τόσον καιρό έλεγε άλλα συγκαλύπτοντας το σκάνδαλο, είναι ο πρώτος υπεύθυνος γι΄αυτό.

Το debate τελικά άξιζε και μόνο γιατί αποκάλυψε το αληθινό πρόσωπο του κ. Μητσοτάκη.

Το άρθρο Ο μεγάλος χαμένος του Debate εμφανίστηκε πρώτα στο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ | ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ | ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΘ.

Η υπόθεση του Μετρό και των Αρχαίων της Βενιζέλου είναι η επιτομή της παρακμής της πόλης.

Το Μετρό ξεκίνησε να κατασκευάζεται στη Θεσσαλονίκη το 2006 και σήμερα ακόμη πελαγοδρομεί, χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης. Το 2012 μάλιστα, που ήταν η συμβατική ημερομηνία παράδοσής του, είχε ολοκληρωθεί μόλις το 18% του έργου. Στη συνέχεια το έργο ενεπλάκη σε μια απίστευτη διελκυστίνδα που αφορούσε στην τύχη των εξαιρετικής σημασίας αρχαιολογικών ευρημάτων της Βενιζέλου, τα οποία οι κυβερνήσεις της ΝΔ ήθελαν και τελικά το κατάφεραν, να τα καταστρέψουν προκειμένου να κατασκευαστεί ανεμπόδιστα, όπως ανέκαθεν υποστήριζαν, το έργο.

Το Μετρό σταμάτησε να κατασκευάζεται το 2014, με τις καθυστερήσεις να επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό του έργου περί τα 200 εκατομμύρια ευρώ. Το 2016 το έργο επανεκκίνησε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και για πρώτη φορά προχώρησε σημαντικά. Αφού από το 30% που βρίσκονταν το 2016, έφτασε το 2019 στο 75% της ολοκλήρωσής του. UnmuteRemaining Time -0:00   Fullscreen Συγχρόνως βρέθηκε τεχνική λύση για την κατασκευή του σταθμού Βενιζέλου με τα αρχαία αμετακίνητα, αυθεντικά και ακέραια στη θέση τους, σύμβολο της ιστορικής συνέχειας της πόλης από τον 3ο μ. Χ. αιώνα, να προσδίδουν προστιθέμενη αξία στον πολιτισμό και στην ανάπτυξη της πόλης. Ο παρακμιακός μεγαλοϊδεατισμός της Δεξιάς κινδύνευε από ένα έργο που για πρώτη φορά προχωρούσε και θα ολοκληρώνονταν στην ώρα του, στο τέλος του 2020. Χωρίς αστερίσκους και να μεν αλλά και συγχρόνως και χωρίς ουρανοκατέβατα υπερκέρδη για τους εργολάβους που το κατασκεύαζαν.

Και επιπλέον, με τα ταμεία της Αττικό Μετρό ΑΕ γεμάτα με 1,1 δις που άφησε φεύγοντας η τότε διοίκηση. Η ανάληψη της κυβέρνησης το 2019 από τον Κυριάκο Μητσοτάκη σήμανε το τέλος για την πρόοδο του έργου. Συγχρόνως σήμανε την επιστροφή στη γνωστή συνταγή των καθυστερήσεων και της αφαίμαξης των δημόσιων ταμείων από τους εργολάβους. Με αβάσιμα και ατεκμηρίωτα προσχήματα που διαψεύστηκαν από τους ειδικούς η κυβέρνηση Μητσοτάκη σταμάτησε την πρόοδο του έργου, επανάφερε την παλιά λύση της καταστροφής του αρχαιολογικού συμπλέγματος της Βενιζέλου και «χάρισε» στους εργολάβους δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σαν αποζημιώσεις για την καθυστέρηση που η ίδια προκάλεσε. Η χωρίς τεχνική τεκμηρίωση υπόσχεση του πρωθυπουργού ότι το έργο θα παραδίνονταν ολόκληρο σε λειτουργία τον Απρίλιο του 2023, διαψεύστηκε ήδη. Εκείνο που δεν διαψεύστηκε και δεν θα διαψευστεί ποτέ είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη βύθισε την πόλη στην πιο βαθιά οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική παρακμή.  Το τέλος της οποίας θα έρθει μόνο αν οι Θεσσαλονικείς «μαυρίσουν» στις εκλογές τους υπεύθυνους για τον κατήφορο της πόλης και των πολιτών της.

Το άρθρο Μετρό και Αρχαία-Η επιτομή της παρακμής της Θεσσαλονίκης. εμφανίστηκε πρώτα στο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ | ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ | ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΘ.

Κι ακόμη, ρίχνοντας ψευδώς τη μομφή για τα μνημόνια στον ΣΥΡΙΖΑ, επιεχειρεί να
εξαφανίσει τη μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα να ρυθμίσει το χρέος και
να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, στα οποία ως γνωστό την οδήγησε το κόμμα του κ.
Μητσοτάκη.
Και δεν είναι μόνον αυτό. Ένα άλλο μεγάλο ψέμα του κ. Μητσοτάκη που αφορούσε και
αυτό σε διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας, ήταν η αναπόδεικτη κατηγορία που
εκτόξευσε εναντίον των πανεπιστημίων όχι προεκλογικά, αλλά κατά τη διάρκεια της
κυβερνητικής θητείας του, ότι δήθεν είναι χώροι ανομίας και εγκληματικότητας.
Μια κατηγορία που συνέβαλε στο να εκτραπεί, δια του αντιπερισπασμού, η συζήτηση από
τα πραγματικά προβλήματα των πανεπιστημίων, που είναι η φτώχεια τους και οι τεράστιες
ελλείψεις σε προσωπικό, τα οποία δεν αποκαταστάθηκαν από την κυβέρνησή του μετά τα
μνημόνια, ανοίγοντας έτσι μια εικονική συζήτηση περί ανάγκης πανεπιστημιακής
αστυνομίας.
Η ζωή διέψευσε οικτρά τις θεωρίες συνωμοσίας του κ. Μητσοτάκη. Η πανεπιστημιακή
αστυνομία αποσύρθηκε σιωπηρά εδώ και καιρό, καθώς αποδείχθηκε ατελέσφορη και
ανεπιθύμητη από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Εντωμεταξύ, κανένα πανεπιστήμιο δεν
έγινε… Σικάγο λόγω εγκληματικότητας.
Έμεινε μόνο η μνημειώδης συκοφαντική δυσφήμιση των πανεπιστημίων από έναν
πρωθυπουργό που υποτίθεται ότι είχε χρέος και ευθύνη να τα ενισχύσει και όχι να τα
απαξιώσει ενοχοποιώντας τα.
Το τρίο μεγάλο ψέμα του κ. Μητσοτάκη που δεν ανήκει στην κατηγορία των ψεμάτων στα
οποία αναφέρθηκε ο Μπίσμαρκ, ήταν ότι δήθεν δεν πρόλαβε, επί 4 χρόνια διακυβέρνησης,
να αυξήσει τους μισθούς.
Το ψέμα αυτό είχε σαν αντικειμενικό σκοπό να διαστρεβλώσει την αλήθεια, που είναι ότι ο
κ. Μητσοτάκης, ως ακραία νεοφιλελεύθερος πρωθυπουργός, δεν θέλησε να αυξήσει τους
μισθούς, οι οποίοι μειώθηκαν, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, κατά 7,5% σε πραγματικές τιμές.
Αυτό συνέβη γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντί να ενισχύσει τους μισθούς, προτίμησε να
ενισχύσει τα ταμεία των μεγάλων επιχειρήσεων, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να έχουν
υπερκέρδη πολλών δις ευρώ.

Δεν είναι δηλαδή ότι δεν πρόλαβε να αυξήσει τους μισθούς, όπως ισχυρίζεται, αλλά ότι δεν
ήταν στις επιλογές του να το κάνει.
Όπως δεν θα είναι και στην επόμενη ενδεχόμενη θητεία του, για τους ίδιους ακριβώς
λόγους.
Ένα ακόμη καθόλου αθώο ψέμα, που δεν εντάσσεται στα συνήθη προεκλογικά, ήταν αυτό
της δήθεν αυτορρύθμισης της ενεργειακής αγοράς. Το οποίο ειπώθηκε για να μειωθούν οι
αντιδράσεις από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Η ενεργειακή κρίση άφησε βαθύ τραύμα στη χώρα, αφού ήμασταν οι μόνοι στην Ευρώπη
που αντί να αντιμετωπίσουμε την ακρίβεια που ανέβασε τις τιμές στα ύψη και μας έκανε
την ακριβότερη χώρα της Ευρώπης, εκπαιδεύσαμε τους πολίτες να ζούν με επιδοτήσεις. Οι
οποίες κι αυτές καταλήγουν τελικά στα ίδια ταμεία μιας μικρής επιχειρηματικής ελίτ.
Το τελευταίο ψέμα του κ. Μητσοτάκη που δεν συγκαταλέγεται στις συνήθεις υπερβολικές
προεκλογικές υποσχέσεις αλλά σε εκείνα της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, είναι
αυτό που είπε με αφορμή τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς. Εδώ πράγματι το τερμάτισε.
Είπε ότι η κυβέρνησή του, η οποία κατήργησε το 8ωρο και θεσμοθέτησε τις απλήρωτες
υπερωρίες, είναι η κυβέρνηση, λέει, της Πρωτομαγιάς.
Η οποία Πρωτομαγιά, σύμφωνα με την ιστορία, είναι η επέτειος της εξέγερσης στο Σικάγο,
τότε που κατοχυρώθηκαν όλα αυτά που ο κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός κατήργησε
στην Ελλάδα σχεδόν 1,5 αιώνα μετά.
Ο κ. Μητσοτάκης διαψεύδει τον Μπίσμαρκ.
Δεν δίνει μόνο ψευδείς υποσχέσεις προεκλογικά ότι δήθεν στην επόμενη τετραετία θα
αυξήσει αμοιβές και συντάξεις, ενώ όλοι ξέρουν ότι δεν είναι στις πολιτικές προθέσεις του
να το κάνει. Διαστρέφει και τα γεγονότα, διαστρεβλώνοντας την ιστορική αλήθεια.
Δεν είναι βέβαιο αν ο ίδιος ο πρωθυπουργός πιστεύει τα ψέματά του. Δεν ενδιαφέρει
άλλωστε κανέναν.
Αρκεί που δεν τον πιστεύει κανείς, όπως θα αποδειχθεί σύντομα στην κάλπη…

Το άρθρο Ψέματα χωρίς τέλος εμφανίστηκε πρώτα στο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ | ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ | ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΘ.

Στην αρχή της κυβερνητικής της θητείας και όσο δεν είχε αποδειχτεί το μονόπλευρο ενδιαφέρον και η ιδιοτέλεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη υπέρ των μεγάλων συμφερόντων, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι αυτοί είναι οι «άριστοι» και ότι το δικό τους «επιτελικό κράτος» διαφέρει από όλες τις προηγούμενες κυβερνητικές προσπάθειες.

Τώρα που απέτυχαν παντού, σε ό,τι κι αν έκαναν, από την πανδημία όπου είχαμε τους περισσότερους θανάτους ανά πληθυσμό στην Ευρώπη, μέχρι την ενεργειακή κρίση, όπου γίναμε ανάμεσα στις 2-3 χώρες με το ακριβότερο ρεύμα, την ακριβότερη βενζίνη και τα ακριβότερα προϊόντα πρώτης ανάγκης, προσπαθούν να πείσουν ότι «όλοι είναι ίδιοι».

Τώρα δηλαδή που οι μόνοι τομείς στους οποίους πέτυχαν είναι η προπαγάνδα και η ενίσχυση οικονομικών συμφερόντων, στους οποίους πράγματι πέτυχαν απολύτως, προσπαθούν να συμψηφίσουν τις ευθύνες για την αποτυχία τους με τις ευθύνες των υπολοίπων κυβερνήσεων και κομμάτων.

Λένε, για παράδειγμα, στο δυστύχημα στα Τέμπη, ότι φταίνε εξ ίσου όλες οι κυβερνήσεις. Και η παρούσα και οι προηγούμενες. Προσπαθώντας έτσι να αποσείσουν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες και να τις συμψηφίσουν με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Έρχεται όμως το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων που οι ίδιοι διόρισαν και τους διαψεύδει. Καθώς στο πόρισμα αποδεικνύεται περίτρανα ότι από το καλοκαίρι του 2019 και μετά τα τρένα λειτουργούν στα τυφλά, χωρίς σύστημα τηλεδιοίκησης. Γιατί κάηκαν τα καλώδια του συστήματος και ουδείς ενδιαφέρθηκε έκτοτε να τα αποκαταστήσει.

Δεν ενδιαφέρθηκε ούτε ο ίδιος ο παραιτηθείς υπουργός Μεταφορών Κώστα Καραμανλής, ο οποίος λίγες μόνο μέρες πριν το δυστύχημα κατηγορούσε τους βουλευτές της αντιπολίτευσης ότι κακώς αμφισβητούν την ασφάλεια στους σιδηροδρόμους.

Δεν είναι λοιπόν όλοι ίδιοι, ούτε είναι ίδιες οι ευθύνες όλων για το τραγικό δυστύχημα. Κάποιοι συγκεκριμένοι ευθύνονται γιατί μετά το καλοκαίρι του 2019 τα τρένα έμειναν χωρίς τηλεδιοίκηση και αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν υποστηρίζει ότι οι αριστεροί είναι καλύτεροι από τους δεξιούς. Υποστηρίζει όμως ότι η ιδεολογία της Αριστεράς, η πολιτική δηλαδή που αναγορεύει το δημόσιο συμφέρον πάνω από κάθε επιμέρους ιδιωτικό, η πολιτική που υποστηρίζει το κοινωνικό κράτος έναντι των ιδιωτικοποιήσεων που παρέχουν καλύτερη δυνατότητα να θεραπεύονται από τις ασθένειες και να εκπαιδεύονται επιλεκτικά οι πλούσιοι έναντι των φτωχών, είναι μια πολιτική που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους.

Κι αυτό γιατί η πολιτική που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αναγορεύει την κοινωνική αλληλεγγύη και την κοινωνική δικαιοσύνη σε κυρίαρχα πολιτικά επίδικα.

Σε αντίθεση με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, που οδηγεί σε μια ταξική κοινωνία – ζούγκλα, όπου ισχύει το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Δεν είμαστε λοιπόν όλοι ίδιοι. Γιατί κάποιοι ενδιαφέρονται μόνο για την… πάρτη τους, ενώ κάποιοι άλλοι ενδιαφερόμαστε για τον διπλανό και κατ΄ επέκταση για το κοινό καλό.

Το άρθρο Είμαστε όλοι ίδιοι; εμφανίστηκε πρώτα στο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ | ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ | ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΘ.