Το ζήτημα είναι δημόσιος και ιδιωτικός τομέας να βρεθούν τρόποι να συνεργαστούν με τον καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο, για το δημόσιο συμφέρον και προς όφελος του πολίτη.
Οι δημόσιες δομές και τα δίκτυα που κατασκευάστηκαν και εξοπλίστηκαν με δημόσιο χρήμα, δεν μπορεί να παραδίνονται άνευ όρων σε ιδιώτες. Ούτε μπορεί το εισιτήριο στα τρένα και το Μετρό, όπως και τις τιμές της ενέργειας, του ρεύματος και του νερού, που είναι αγαθά δημόσιου χαρακτήρα, γιατί χωρίς αυτά δεν μπορεί κανείς να επιβιώσει, να καθορίζονται ανάλογα με τα συμφέροντα κερδοσκοπικών ιδιωτικών επιχειρήσεων.
Αυτή η νέα σχέση δημόσιου – ιδιωτικού, την οποία αναζητά ο πολιτισμένος κόσμος για την καλύτερη δυνατή λειτουργία τόσο των δομών και των δικτύων, όσο όμως και της αγοράς, είναι που θα καθορίσει το μέλλον της Ευρώπης.
