Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο mylop@civil.auth.gr

Στραβός λοιπόν είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε? Είναι δυνατόν νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες να συμπίπτουν, υποστηρίζοντας από κοινού την αναθεώρηση του άρθρου 16? Κι η διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης να θεωρείται δείγμα προόδου, παρόλο που οι μόνοι που την επιδιώκουν είναι οι οπισθοδρομικοί νοσταλγοί της εποχής του σοβιετικού κρατισμού?

Οι «μεταρρυθμίσεις» αποτελούν το δυνατό χαρτί της κυβέρνησης Καραμανλή. Στα δύσκολα, κάθε φορά δηλαδή που η κυβέρνηση αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί για το έργο της, σ’ αυτές καταφεύγει. Μπορεί να μην εκπληρώθηκαν μέχρι στιγμής οι προεκλογικές της εξαγγελίες και η κατάσταση καθημερινά να επιδεινώνεται σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Υπάρχουν όμως πάντα οι μεγάλες… μεταρρυθμίσεις, που δίνουν ένα ισχυρό άλλοθι στην προφανή κυβερνητική ανεπάρκεια.

Κόλαφος ήταν για τη χώρα μας η δημοσιοποίηση της τελευταίας έκθεσης της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά των βασανιστηρίων. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την έκθεση, η κακομεταχείριση κατά τη σύλληψη και την ανάκριση πολιτών, όσο και η κακοποίηση κρατουμένων, αγγίζουν τα όρια του βασανισμού.

Επιπλέον, η έκθεση διαπιστώνει ότι η αστυνομία στην Ελλάδα απολαμβάνει ιδιότυπης ασυλίας, καθώς από τις 91 ΕΔΕ που διατάχθηκαν τα τελευταία 2 χρόνια, μόλις οι 3 κατέληξαν στην ενοχή αστυνομικών. Οι οποίοι στο τέλος τιμωρήθηκαν με μικρά χρηματικά ποσά.

Η κοινωνία των πολιτών, οι δημοτικές δηλαδή και οικολογικές κινήσεις και ομάδες πρωτοβουλίας, κατήγαγαν μια περιφανή νίκη απέναντι στον αυταρχισμό της δημοτικής αρχής στη Θεσσαλονίκη. Πέτυχαν την αναθεώρηση του κακόγουστου έργου της ανάπλασης της πλατείας Αριστοτέλους, που χωρίς καμιά ευαισθησία και εντελώς αυθαίρετα, χωρίς δηλαδή διεθνή διαγωνισμό και χωρίς την αναγκαία διαβούλευση, προωθούνταν από το δήμο.