Η αντίδραση για την αναθεώρηση του άρθρου 16 κορυφώνεται. Σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και οι σημαντικότεροι κοινωνικοί φορείς αντιτίθενται στην κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην ανώτατη εκπαίδευση. Την οποία θεωρούν συνώνυμη με την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας. Και δυστυχώς έχουν δίκιο.

Ξαφνικά, το κορυφαίο ζήτημα της ανώτατης εκπαίδευσης, αλλά και εκείνο της δημόσιας ασφάλειας, βρήκαν την κοινή αιτία της κακοδαιμονίας τους στο όνομα του ακαδημαϊκού ασύλου. Η προστασία δηλαδή που απολαμβάνει η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στα πανεπιστήμια, αλλά και η συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοδιοίκησή τους, βρίσκονται σήμερα στο στόχαστρο της κυβέρνησης, καθώς θεωρούνται αιτίες μεγάλων κακών.

Τελικά φαίνεται ότι το… «παιχνίδι» με την Παιδεία, μόνο στην ίδια κάνει κακό. Όλοι οι υπόλοιποι έχουν οφέλη.

Οι επιλογές της κυβέρνησης Καραμανλή έχουν αρχίσει και οξύνουν τις κοινωνικές αντιδράσεις. Το σχέδιο αποδόμησης του κοινωνικού κράτους στους χώρους της Παιδείας και της Υγείας δημιουργεί νέες ανισότητες και επαναφέρει ταξικές διαφορές.

Η δαιμονοποίηση του «16» κινδυνεύει να επισκιάσει την αλήθεια. Οι μισοί Έλληνες πίνουν σήμερα νερό στο όνομα της αναθεώρησης, ενώ οι υπόλοιποι την καταριούνται. Τη στιγμή κατά την οποία η ουσία της υπόθεσης δεν βρίσκεται στην αναθεώρηση αυτή καθ’ εαυτή, η οποία αποτελεί αναγκαστική επιλογή προσαρμογής μας στη  διεθνή πραγματικότητα και βήμα εκσυγχρονισμού, αλλά στους όρους και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες αυτή θα συμβεί.